Loes - Echte vrienden
1 september 2004
Zo in de loop der jaren zijn er heel wat mensen die mijn pad gekruist hebben. Klas of clubgenoten, buren, collega`s, vakantie vrienden en ‘internet kennissen’. En natuurlijk ook familie, vrienden, kennissen en collega`s van mijn ex man. Met sommige heb ik wat meer dan met anderen. En met een hele grote groep heb ik helemaal niks meer. De collega`s, vrienden en kennissen van mijn ex waren natuurlijk vooral zijn collega`s, vrienden en kennissen. Ik heb er geen contact meer mee. En hoe vaak is het niet, dat je aan die ene verschrikkelijk leuke collega, waar je het op je werk zo enorm goed mee kon vinden, na verloop van tijd niets meer te vertellen hebt. Geen gemeenschappelijke ervaringen meer, en toch net te weinig gemeenschappelijke interesses om het contact levendig te houden. Ondanks goede bedoelingen zijn er maar weinig collega`s die ik nog spreek of zie.
Contact met je schoonfamilie in stand houden valt ook lang niet altijd mee. Het vergt van beide partijen een heel neutrale onpartijdige houding en inzet.
Zoals dat vaak gaat – net als met de vakantie vrienden – is “We houden contact” doorgaans een vriendelijk bedoelde maar volledig loze kreet. Want in de praktijk blijkt het gewoon niet mee te vallen om met al die mensen contact te onderhouden. Op den duur verwatert het en wordt er alleen nog een verjaardag- of Kerstkaart over en weer gestuurd. Eerst nog met een heel verhaal er op, maar op een gegeven moment alleen ‘de groeten van…’
Tot ook de kaarten niet meer beantwoord worden of één van beide partijen verhuisd en, bewust of onbewust, ‘vergeet’ en verhuiskaart te sturen. En dus worden adressen door gekrast in de adresboekjes, e-mail adressen gedelete en de Kerstkaartenlijst korter. Tot er weer nieuwe vrienden en kennissen op je pad komen.
Ik vind het van de meeste mensen niet erg, dat ik geen contact meer met ze heb. Zij maakten in de tijd dat ik ze kende deel uit van mijn bestaan, van de situatie waar ik in zat, of hoorde bij het totaal beeld. Ik heb leuke belevenissen met ze gedeeld, gelachen en gemopperd. Ik denk aan sommigen nog wel eens. Vraag me ook wel eens af hoe het met die of gene zal gaan. Waarschijnlijk kom ik er nooit achter, want de kans dat ik bijvoorbeeld een oud-collega uit Aalsmeer, een klasgenoot uit Rotterdam of een schoonfamilielid uit Barendrecht hier tegen kom, is klein. En eerlijk gezegd doe ik ook geen moeite om ze weer te vinden. Met een aantal mensen houd ik contact, veelal per e-mail. Soms is dat contact wat oppervlakkig, soms wat diepgaander. Maar over het algemeen zo maar voor de gezelligheid. Met de veranderingen in je leven, veranderd ook de kring van mensen om je heen. En dat is voor mij goed zo.
Er zijn evengoed een aantal mensen, die ik niet graag uit het oog zou verliezen. Het is eigenlijk maar een handje vol mensen, maar ze zijn me erg dierbaar. Het gekke is dat ze allemaal heel verschillend zijn. Met ieder heb ik weer een andere overeenkomst, ander gezamenlijke interesses, een andere band.
Mijn ‘oudste’ vriendin ken ik al ruim 20 jaar. Van school. Beiden geen groepsmensen en elkaar gevonden in de derde klas van de MAVO. Beide ook gezegend met een dosis humor waar menig leraar helemaal knettergek van is geworden. Zij en ik hadden niet veel nodig om met tranen in de ogen te rollen van de lach, zonder dat ook maar iemand iets van ons begreep. Wat natuurlijk de lol alleen maar vergrootte! Ook nu nog, na al die jaren kunnen we verschrikkelijk lachen met elkaar. Om wat we toen mee gemaakt hebben en om wat we nu mee maken. Zij is getrouwd. Ik ben getrouwd. Zij kreeg kinderen. Ik kreeg Sam. Ik ging scheiden. Zij ging scheiden. Ik vond mijn grote liefde. En onlangs is ook mijn vriendin gevallen voor haar prins op het witte paard. En al die gebeurtenissen delen we al die jaren met elkaar waardoor een stevige band is ontstaan. Dat we ruim 90 km uit elkaar zijn komen te wonen verandert daar gelukkig niets aan.
Als ik een andere ‘oud gediende’ wil zien zal ik iets meer dan 90 km moeten rijden. Die is verhuisd naar Luxemburg. Die zie ik dus niet zo vaak i.v.m. de afstand. Helemaal niet erg. Nu hebben we immers een leuk vakantie adres! ;-) Gelukkig kan ik zulke dingen met een gerust hart zeggen. Dat is het voordeel van elkaar door en door kennen en tegen een grapje kunnen. Bovendien weet ik dat ze het leuk vindt als we komen. Haar ken ik van de tijd dat ik op de padvinderij zat. Met een klein groepje zijn we in 1982 nog een keer op vakantie geweest. Lachen, gieren, brullen en vooral erg de beest uithangen! ;-) De rest van het clubje ben ik uit het oog verloren, maar deze medescout werd een echte vriendin. Soms horen we maanden niks van elkaar en bij tijd en wijle gaat er zowat dagelijks een e-mail over en weer. Nooit een kwaad woord: “Nou ik heb ook lang niks van je gehoord!!” maar elke keer als we elkaar spreken pakken we de draad gewoon weer op. “Hoe is het met….. “ “Hoever ben je met… “ “God meid, wat leuk dat…” En verder weten we dat het gewoon goed zit. Het is een geluk dat ik het ook met haar man kan vinden. Want het zou heel goed kunnen dat je als alleenstaande op bezoek bij een getrouwde vriendin ‘het vijfde wiel aan de wagen’ bent. Gelukkig is dat niet zo en kunnen we met z`n vieren (Sam gaat altijd mee en geniet in het mooie Luxemburg) goed vinden. Heerlijk om met mensen om te gaan bij wie je helemaal jezelf kunt zijn.
Een klasgenoot, een clubgenoot, en ook een collega werd een vriendin. Gek genoeg ontstond onze band toen mijn ex en ik voor het eerst uit elkaar gingen. Heel spontaan belde ze me op vanuit het andere filiaal. “Ik weet wat je meemaakt, dus als ik je kan helpen?” Dat kon ze. Het was heerlijk om met iemand te praten die ervaring had met een scheiding en de emoties die daar bij horen. Toen kende ik 1ouder nog niet! Mijn scheiding ging toen niet door, de vriendschap met de collega bleef. Ook met haar heb ik het een en ander mee gemaakt. Gebeurtenissen in ons leven die ons gevormd hebben tot wat we zijn. Zware gesprekken afgewisseld met vrolijke noten, waarbij we nooit te beroerd waren om de ander de waarheid te zeggen. Ook al was die waarheid soms niet leuk om te horen. Onze vriendschap kon er tegen.
Door kinderen leer je natuurlijk ook veel mensen kennen. Door het wachten bij het schoolhek, hulpmoeder zijn, spelen over en weer. Ik heb met geen van die moeders een erg diepgaand contact gehad, op één na. We zaten samen op zwangerschapsgym en later bleek dat ze iets verder op de dijk woonde in het aangrenzende dorp. Na een koffie en kennis maken zijn we kort na elkaar bevallen. Gingen onze kinderen naar dezelfde peuterspeelzaal en paste we op elkaars kinderen. Sam en haar dochter werden onafscheidelijk. Ook later, na mijn scheiding, en wij drie kwartier verder op woonden. Logeren, verjaardagen – er bleef een draadje tussen ons. Er was altijd plek aan de grote eettafel bij het 6 koppen tellende gezin en altijd gezelligheid. En veel te lachen. Bij al mijn vrienden trouwens. Humor is, naast alle andere overeenkomsten tussen ons, een grote bindende factor.
Laatst vierden wij de verjaardag van Sam. Gijs, zijn dochters, mijn vrienden en ik. De een was er met haar man, de ander met haar vriend en kinderen en de derde met haar pasgeboren zoontje. Ik heb even op een afstandje naar hen gekeken en heel erg staan te genieten. Van de verhalen die over en weer werden verteld, van het gelach, en vooral van hun aanwezigheid. En ook van het feit dat het onderling zo goed klikt. Want ik ben niet meer ‘Loes en Sam’ maar ‘Loes en Gijs, en de kinderen’. Dat is anders. Ik sta aan het begin van een heel nieuw leven en mijn vrienden zijn er bij en maken er deel van uit, beleven het mee. Het zijn mensen die een heel belangrijke plaats innemen in mijn leven en niet zomaar uit mijn adresboekje geschrapt zullen worden!
Het zijn echte vrienden.
| overige weblog artikelen |
| 9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
| 23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
| 10 maart 2012 | Punt |
| 25 februari 2012 | Egotripper |
| 19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
| 18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
| 11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
| 6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
| 5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
| 28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
| 1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
| 22 oktober 2011 | Out Of The Box |
| 9 juli 2011 | Fijne vakantie |
| 30 mei 2011 | Update |
| 20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
| 28 februari 2011 | Social media |
| 5 januari 2011 | Go with the flow |
| 24 november 2010 | Erg Kip |
| 16 oktober 2010 | Lastig |
| 12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
| 3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
| 26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
| 15 juni 2010 | Gras |
| 12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
| 5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
| 28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
| 20 november 2009 | Iets heel anders... |
| 27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
| 17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
| 17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
| 17 juli 2009 | Wederopbouw |
| 1 juni 2009 | Even wennen |
| 2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
| 21 april 2009 | Dip |
| 23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
| 13 februari 2009 | Medium |
| 18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
| 14 december 2008 | Vier seizoenen |
| 2 december 2008 | Dag lief.... |
| 12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
| 22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
| 4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
| 28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
| 21 juni 2008 | I proudly present.... |
| 20 mei 2008 | Kinderachtig? |
| 28 april 2008 | Rinus |
| 31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
| 10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
| 10 februari 2008 | ff niks |
| 22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
| 9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
| 31 december 2007 | Op naar 2008! |
| 24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
| 26 november 2007 | De cavia is dood |
| 18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
| 4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
| 17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
| 9 september 2007 | Loes - Ontucht |
| 18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
| 21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
| 23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
| 3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
| 24 april 2007 | Loes - Zorgen |
| 13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
| 12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
| 13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
| 30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
| 11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
| 26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
| 25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
| 18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
| 26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
| 3 september 2006 | Loes - Vakantie |
| 27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
| 8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
| 24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
| 18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
| 2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
| 26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
| 11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
| 21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
| 2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
| 2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
| 29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
| 20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
| 15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
| 3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
| 1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
| 3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
| 1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
| 7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
| 1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
| 1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
| 1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
| 1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
| 1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
| 1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
| 1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
| 1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
| 1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |
