Lichtpuntje
22 oktober 2008
De tijd lijkt sneller te gaan dan normaal. Ineens zijn we drie weken verder en weten wat ‘chemo’ in houd. Wat het met je leven doet. Wat het met je lichaam doet. Op de een of andere manier lijkt er een vage grens tussen vergiftigd worden en beter worden. Nou ja….beter worden. Gijs wordt nooit meer beter maar we klampen ons vast aan het leven. En willen zoveel mogelijk van het leven. Je staat er niet bij stil als alles zijn gewone gang gaat, maar als zo ineens het einde naar je staat te grijnzen….. Wat een onwerkelijke toestand. Alle draait om de ziekte van Gijs. Terecht overigens, want het valt voor niemand mee deze ingrijpende situatie, maar zéker ziet voor hem! Zijn lijf doet het niet goed. Hij heeft allerlei ongemakken die telkens weer benadrukken dat hij echt héél ziek is. Hij bleef maar afvallen. Alles bij elkaar zeventien kilo in een krap half jaar! En Gijs was al geen dikkerd. Soms heeft hij het koud en dan ineens weer erg warm. Meestal is hij moe. Geen puf om wat dan ook te doen. Soms is hij werkelijk te moe om bij wijze van spreke te zitten. Zitten valt soms ook niet mee. Doordat hij zo mager is geworden heeft hij letterlijk geen zitvlees meer. Eten gaat maar moeizaam. Sommige dingen smaken hem helemaal niet meer, andere krijgt hij met moeite naar binnen. Hij zit erg snel vol. Dan maar de hele dag kleine beetjes eten. Hij moet toch aansterken.
Ondertussen gaat het gewone leven ook door. Ik ga naar mijn werk, doe boodschappen, maak het huis schoon en doe de strijk. De honden moeten uit en er moet gekookt worden. Ik luister naar de verhalen van de kinderen en houd contact met onze vrienden en kennissen. Allemaal niet zo erg en best te doen. De zorg om mijn maatje valt me zwaar. De zorg om de kinderen ook. En al gaan we uit van het standpunt ‘wie dan leeft dan zorgt’ en ‘komt tijd komt raad’ ontkom ik er niet aan dat zo nu en dan de gedachte door mijn hoofd flits hoe het in godsnaam allemaal zal gaan en hoe het allemaal moet. En waarom het allemaal zo moet….
‘When it rains it poors’. En dat is dan ook zo. Mijn ex heeft juist nu besloten mij een hak te zetten door de bijdrage levensonderhoud voor Sam in te houden omdat ik vergeten ben de halfjaarlijkse informatie te sturen. Dat geld interesseert me geen biet. Sam ontbreekt het aan niets, wij zorgen toch wel voor hem. Ik heb dan nu ook maar voorgesteld om elkaar van de wettelijke verplichting te ontslaan en ieder met ons eigen leven verder te gaan. Hij heeft nog niet gereageerd. Wat gewoon meer dan vervelend en irritant is, is dat hij na al die jaren kennelijk nog steeds de behoefte heeft misplaatste macht en arrogantie over me uit te strooien. En juist nu. Hij weet weliswaar niets van onze huidige situatie maar toch…’Get a live!’
De ex van Gijs doet ook lekker mee. Die belde laatst met een heel vaag verhaal over het einde wat nog niet in zicht was maar waarom op het einde wachten. Misschien toch maar wat regelen. Nee, niet regelen, van gedachten wisselen. Hoe dat nou toch straks allemaal moest met de kinderen. Niet dat ze zich zorgen maakte om de kinderen, maar hoe het dán moet. Dat ze mij dan toch wel beter wilde leren kennen want ze kende mij eigenlijk toch niet zo goed. Dat ze toch echt niet wist hoe ze dat toch allemaal moest doen als alleenstaande moeder. (Eén kind woont op zichzelf, de twee andere al drie jaar bij ons!) Het leek er sterk op dat ze van ons verwachtte dat we dat voor haar zouden oplossen. Alsof wij niet genoeg aan ons hoofd hebben? Iedereen heeft zijn eigen stukje in dit verhaal. Los dat even zelf op.
En o ja…dat ze die vijfenzeventig euro per maand écht niet meer kon missen want ze had geen geld om eens iets extra`s te doen. En dat is natuurlijk belangrijker dan een bijdrage voor haar kinderen dus ze stopt met het betalen ervan.
En vorige week brak ook nog de uitlaat van de auto af. Ik was onderweg van het ziekenhuis naar mijn werk Op mijn werk ben ik nooit aangekomen. Ik heb gebeld en gezegd dat ik het echt even niet wist te regelen en te combineren. Ik ben bij de Kwik Fit op het stoepje gaan zitten wachten tot mijn nieuwe uitlaat er onder zat, en ben Gijs weer uit het ziekenhuis gaan halen.
Pffff…soms vind ik het leven maar lastig.
Gelukkig zijn er ook positieve wendingen. De rust en herstel week die Gijs nu achter de rug heeft heeft hem wel geholpen. Even geen ziekenhuisbezoeken, geen doktoren, geen medicijnen. Behalve de ‘huismiddeltjes’. Tegen de pijn aan zijn rib heeft hij een stevige pijnstiller. Twee per dag voorkomen dat hij de tumor voelt die op of in zijn rib zit en tegen een zenuw aandrukt. De pilletjes die hij kreeg tegen de misselijkheid zijn weer niet te best voor zijn maag dus daar heeft hij weer andere pillen voor. Die maagpillen kunnen weer voor obstipatie zorgen dus indien nodig is daar weer een drankje voor. Voor als de pilletjes tegen de misselijkheid op zijn, heeft Gijs zetpillen gekregen. Het gaat, met die misselijkheid. Meestal s`morgens of s`avonds en het blijkt dat als hij zich te snel of te veel beweegt de misselijkheid op komt zetten. Vandaag heeft hij voor het eerst sinds maanden het weer eens aangedurfd te koken. Dat viel dus niet zo goed op die maag…. Het op eten weer wel. Dat is prettig. Ik zit met een grijns van oor tot oor als hij de kleine hoeveelheid die ik op zijn bord doe en ‘aan de lage tafel’ serveer ook daadwerkelijk binnenkrijgt. En houd.
Zowel de kanker als de chemo kan er voor zorgen dat de patiënt geen honger heeft en snel vol zit. “Maar goed eten hoor!” zeggen ze in het ziekenhuis…. Natuurlijk zeggen ze dat maar ze snappen ook wel dat het niet meevalt. Toch is Gijs in deze herstel week wat aangekomen en opgeknapt. De rust op en rond de bank heeft hem goed gedaan. Misschien is de EPO ook wel aan het werk. Doping waar de wielrenners het parcours voor afgestuurd worden maar wat Gijs op doktersvoorschrift in zijn eigen buik mag spuiten. Misschien was het de bloedtransfusie die hij kreeg waardoor hij meer kleur op zijn gezicht kreeg. (Donor bedankt!) Hoe dan ook, hij knapt een beetje op. Een lichtpuntje dus.
Nog een lichtpuntje. Het laatste bezoek maandag aan het ziekenhuis. Het HB gehalte in zijn bloed is wat omhoog gegaan. Hoog genoeg in elk geval om de volgende kuur aan te kunnen. Zijn hart gedraagt zich zoals een hart in deze omstandigheden moet doen. Ook goed dus. We zaten er enorm over in of zijn conditie zo`n volgende slag wel aan kan maar volgens de longarts zijn er patiënten met een veel slechtere conditie goed de tweede kuur doorgekomen. Het grootste lichtpunt was wel dat de tumoren niet gegroeid zijn! Het blijkt dat na zo`n eerste kuur eigenlijk nooit zo veel te zien of te zeggen is maar dit is wel een goed teken! De tweede kuur gaat dus door.
Morgenochtend breng ik hem weer naar het ziekenhuis en vrijdag mag hij weer naar huis. Dan volgende week donderdag weer voor het tweede deel van deze tweede kuur en dan is het weer afwachten of het wat gedaan heeft. Maar we hebben goede hoop.
| Reacties |
Schrijf zelf een reactie  |
| 26 oktober 2008 door wieswies | wat fijn dat het met Gijs ietsje beter gaat. Bizar dat met alle grote stappen achteruit zo'n klein stapje vooruit zo belangrijk kan zijn.
Laat je verder niet uit het veld slaan hoor, door exen en andere dingen! Allemaal nu even niet belangrijk! Veel sterkte voor de komende kuur. |
| 24 oktober 2008 door wirijo | ik vind het bijzonder hoe jullie je staande houden in deze rollercoast van emoties
heel veel sterkte met de volgende kuur
hoop dat jullie nog een poos samen mogen zijn |
| overige weblog artikelen |
| 9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
| 23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
| 10 maart 2012 | Punt |
| 25 februari 2012 | Egotripper |
| 19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
| 18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
| 11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
| 6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
| 5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
| 28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
| 1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
| 22 oktober 2011 | Out Of The Box |
| 9 juli 2011 | Fijne vakantie |
| 30 mei 2011 | Update |
| 20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
| 28 februari 2011 | Social media |
| 5 januari 2011 | Go with the flow |
| 24 november 2010 | Erg Kip |
| 16 oktober 2010 | Lastig |
| 12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
| 3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
| 26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
| 15 juni 2010 | Gras |
| 12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
| 5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
| 28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
| 20 november 2009 | Iets heel anders... |
| 27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
| 17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
| 17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
| 17 juli 2009 | Wederopbouw |
| 1 juni 2009 | Even wennen |
| 2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
| 21 april 2009 | Dip |
| 23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
| 13 februari 2009 | Medium |
| 18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
| 14 december 2008 | Vier seizoenen |
| 2 december 2008 | Dag lief.... |
| 12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
| 22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
| 4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
| 28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
| 21 juni 2008 | I proudly present.... |
| 20 mei 2008 | Kinderachtig? |
| 28 april 2008 | Rinus |
| 31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
| 10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
| 10 februari 2008 | ff niks |
| 22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
| 9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
| 31 december 2007 | Op naar 2008! |
| 24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
| 26 november 2007 | De cavia is dood |
| 18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
| 4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
| 17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
| 9 september 2007 | Loes - Ontucht |
| 18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
| 21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
| 23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
| 3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
| 24 april 2007 | Loes - Zorgen |
| 13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
| 12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
| 13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
| 30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
| 11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
| 26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
| 25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
| 18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
| 26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
| 3 september 2006 | Loes - Vakantie |
| 27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
| 8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
| 24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
| 18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
| 2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
| 26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
| 11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
| 21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
| 2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
| 2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
| 29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
| 20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
| 15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
| 3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
| 1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
| 3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
| 1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
| 7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
| 1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
| 1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
| 1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
| 1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
| 1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
| 1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
| 1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
| 1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
| 1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |