Koos Werkeloos

26 juli 2010

Nog achttien maanden en ik zit zonder werk. De kogels is door de kerk. De gemeente heeft haar plannen door gezet en de onderhandelingen zijn beëindigd. Mijn werkgever heeft uiteindelijk een acceptabel bod gekregen. Begin 2012 staan vijf man werkeloos op straat.

Helemaal onverwacht is het niet. De plannen van de gemeente bestaan al zo`n beetje tien jaar en ik wist er van. En klanten ook natuurlijk. En elke keer als er weer iets in de krant stond kwamen er vragen en wist de ene klant nog meer dan de andere.”O, dat kan nog jaren duren.”was steevast ons antwoord. Want het zou ook nog jaren duren en het duurde ook nog jaren. Maar laatst waarschuwde mijn werkgever mij dat het nu toch wel in de buurt kwam. Als dan ineens de mededeling komt dat nu dan toch het einde van je baan een datum heeft is dat tóch even slikken. Ik heb nergens zo vrij en relaxed gewerkt als bij dit kleine familiebedrijf en ik ben bang dat ik ook niet meer zoiets zal vinden. En als je deze twee artikelen leest is het een wonder als ik überhaupt nog werk vind.

Werkgever heeft voorkeur voor jongen werknemers.

Ouderen vrijwel kansloos op de arbeidsmarkt.

Vanaf de eerste dag na het nieuws over de definitieve beëindiging van het tuincentrum werkte het anders. Klanten weten nog van niks, de uitverkoop is nog niet begonnen maar toch lijk ik onbewust de band die ik met dit bedrijf en de mensen heb af te bouwen. En ik beklaag me om de zoveelste tegenslag op mijn pad. Ik krijg er ene beetje genoeg van zeg maar. Na een paar dagen verandert dat weer. Anderhalf jaar is weliswaar zó om, maar is ook weer lang genoeg voor een geleidelijk proces van afbouwen. En opbouwen. Want hoe nu verder?

Volgens een artikel op internet dalen de personeelsadvertenties
De werkloosheid is iets gestegen. Helemaal geen gunstige berichten. De bloemendetailhandel waarin ik werkzaam ben beleefd geen hoogtijdagen. Ik ben straks zevenenveertig. Te oud. Te duur. En wat wil ik nu? Bleef het tuincentrum bestaan was er niets aan de hand. Ik had leuk gezellig werk, het liep goed en ik kreeg netjes elke maand op tijd mijn salaris gestort. Maar na bijna dertig jaar werken in koude bloemenzaken en tuincentra, veel sjouwen staan en lopen, begint de slijtage toe te slaan. De scharniertjes willen niet meer zo goed. Sjouwen gaat me niet meer zo goed af en na een hele dag staan en lopen kom ik s`avonds als een tachtigjarige met spit van de bank af!
“Elk nadeel heb z`n voordeel.”Misschien dat deze onfortuinlijke toestand omgebogen kan worden tot de start van een heel nieuw begin?

Op de site van het CWI/UWV lees ik dat ik in aanmerking kom voor een uitkering. Nog een ingewikkelde constructie maar kennelijk telt elk gewerkt jaar als een maand waarin je uitkering krijgt. En het is mogelijk om vanuit die zelfde WW uitkering een eigen bedrijf te beginnen. Een persoonlijk gesprek met een UWV medewerker bevestigd wat op de website staat. Dat valt op zich niet tegen dan. Niet dat een WW uitkering zo`n luxe positie is. Niet alleen heb je dan nog maar zeventig procent van je laatst genoten salaris, veel keus in het accepteren van werk heb je dan eigenlijk niet. In het eerste half jaar heb je het recht te zoeken naar ‘best-bij-opleiding-en-wensen-passend-werk’en met een maximale reistijd van twee uur. Kleine beroerte…twee uur! Ik reis nu tien minuten! Na dat half jaar wordt het toch zo`n beetje pakken wat je pakken kan. Het is niet dat ik het niet snap, je moet ten slotte zo snel mogelijk die uitkering weer uit, maar toch… En dan de sollicitatieplicht, het gewroet in je financieel en persoonlijk leven. Bah! Bah! Daar zit je toch niet op te wachten! En als je de pech hebt het allemaal niet voor elkaar te krijgen en je aan het einde komt van je WW uitkering, kan je in de bijstand terecht komen. Alsof dat leuk is. De waarde van je eventueel opgebouwde reserves vervallen aan de sociale dienst die dit bedrag als maandelijks bedrag aan je gaan uitkeren. Als dat op is krijg je uitkering van de sociale dienst. Elke financiële stap die je zet wordt met argusogen bekeken. De slechten zullen het wel voor de goeden verziekt hebben maar je zal er maar mee te maken krijgen! Voor mij gelukkig genoeg tijd om ene plan te maken, zaken te onderzoeken en te bedenken wat ik écht wil, en kan. En daarbij kan de WW wel een handig vangnet zijn natuurlijk. Nu maar hopen dat een nieuwe regering geen roet in het eten gooit....

En nu staat er van alles op mijn ‘wat ga ik doen’ lijstje. Leraar bloemschikken, honden gedrag deskundige, dierenarts assistente, online bloemenservice, uitvaart verzorger, freelance bloembinder, hondenuitlaat service, leraar verkoopkunde, wedding planner, imago styliste, evenementen organisator, enz. enz. enz.
Ik kan om/bij scholen via het LOI, NHA of NCOI of hoe al die thuisscholen ook heten. En wie weet kan deze hersenscan mij helpen een goede keus te maken!

Gelukkig heb ik nog ruim de tijd. En ander ga ik gewoon tijdens de spits op een druk punt staan als sandwichvrouw. Het is hem ook gelukt!


Werk ze!
Loes

Reacties
Schrijf zelf een reactie
26 augustus 2010 door Loes	Zo! De eerste stap naar de operatie is gezet. Gisteren ben ik voor de screening, zoals dat zo mooi heet, naar het ziekenhuis geweest. Raar hoor. Ik ben niet ziek, heb nergens last van, maar straks ben ik wel heel erg de patient. Behalve een narcose lijntje, krijg ik een draadje naar mijn blaas, een draadje naar mijn maag, een dingetje om medicijnen toe te dienen en iets dat wordt aangesloten om mijn bloeddruk in de gaten te houden. Ik ben in goede handen en niets wordt aan het toeval over gelaten in elk geval. Eé nachtje op de intensive care en als alles goed gaat mag ik naar de zaal. Ik blijk een goede bloedruk te hebben (111 over 70 voor wie het wat zegt) en verder gezond te zijn. Nu nog de testen van het bloed afwachten en het resultaat van het hartfilmpje en dan maar wachten tot ik een telefoontje of een brief krijg waarin ik wordt uitgenodigd. Tweede week september gok ik. Ondertussen is de vakantie weer voorbij. Het mooie weer ook trouwens. Soms lijkt het al wel herfst! De kalebassen en de bolchrysanten staan al weer in de winkel. Het is nog niet druk dus we sjouwen wat met potten en prullen in de herfts sfeer. Gelijk de hele week werken. Mijn werkgevers gaan een lamng weekeinde weg. Ze hebben gelijk. Nou kan het nog. Sam is op zijn nieuwe school begonnen en heeft al lekker lopen fotograferen. Met zijn mobiel! Het proffesionele stukje zal later wel aan bod komen. Hij vind het leuk en heeft er zin in. Gelukkig! Werd vandaag al eerder naar huis gestuurd en hoeft morgen maar een half dagje. Dan is hij weer vrij tot volgende week maandag. Rustig aan beginnen, vind hij niks erg! Ben me trouwens wezenloos geschrokken van de prijs voor een abonnement voor 5 haltes! € 185,- !!! Per maand!!!! Dat stimuleer het gebruik van het openbaar vervoer ook niet zeg.... Nou ja, hij moet er heen dus we zitten er de komende twee jaar aan vast. Het zijn trouwens toch dure tijden. Door toedoen van een tot nu toe onbekend onmens kon ik ruim 160 euro neer tellen bij de dierenarts. Mijn kat kwam volslagen in paniek, kwijlend en strompelend thuis. Vermoedelijk een enorme schop gehad.... Wat is dat toch voor volk? Gelukkig gaat het weer goed met hem. Ik heb ook mindere ervaringen. Morgen gaat om kwart over zeven de wekker. Ik moest er maar eens in anders kweek ik van die wallen! Kreeg een tip van een vriendin. l’ Oreal (dermo expertise) 30 ml collagen filler. Nu in de aanbieding bij het Kruidvat van € 22,50 voor één tientje. Ik denk ik zeg het maar even.... ;-)
27 juli 2010 door wirijo	Jeetje Loes,weer iets op je pad. Misschien heeft het idd zo moeten zijn,alleen pffff,weer denken en doen. Het CWI geeft ook gelegenheid tot scholing en dan wordt het ook nog voor je betaald. En dan zou een evt verhuizing natuurlijk ook in de pen kunnen zitten......in de buurt van de ROC's,AOC's ofzo........ En wat wil het geval,daar hebben ze opleidingen tot........en zoeken ze vast ervaren mensen uit het vak. Is trouwens een vakgebied,waar weinig jonge mensen les in geven,dus wie weet een optie,ennuhhhhh,kom je vast af van die krakende scharnieren. Maar neemt niet weg dat de boodschap een niet zo fijne is. Succes ermee.

overige weblog artikelen
9 mei 2012	Witte chocolademousse
23 april 2012	Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...)
10 maart 2012	Punt
25 februari 2012	Egotripper
19 februari 2012	Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont!
18 februari 2012	Het mooie seizoen is weer begonnen!
11 februari 2012	Te weinig tijd, of te veel boekjes?
6 februari 2012	Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor....
5 februari 2012	Help! Ik ben oud! ;-)
28 januari 2012	de Boer, Jantje de Boer
1 januari 2012	Pieker je net, it kom doch oars
22 oktober 2011	Out Of The Box
9 juli 2011	Fijne vakantie
30 mei 2011	Update
20 maart 2011	Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel)
28 februari 2011	Social media
5 januari 2011	Go with the flow
24 november 2010	Erg Kip
16 oktober 2010	Lastig
12 september 2010	Ik heb er alle tijd voor
3 september 2010	Maandag onder het mes!
26 juli 2010	Koos Werkeloos
15 juni 2010	Gras
12 mei 2010	Het ultieme relaxen - sauna
5 februari 2010	Het zekerst is het onzekere
28 december 2009	Gewoon doorgaan
20 november 2009	Iets heel anders...
27 oktober 2009	Hoe vertel ik het mijn zoon.
17 september 2009	Moeder ben je voor je hele leven....
17 augustus 2009	Niets went zo snel als luxe
17 juli 2009	Wederopbouw
1 juni 2009	Even wennen
2 mei 2009	`Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen?
21 april 2009	Dip
23 maart 2009	Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk
13 februari 2009	Medium
18 januari 2009	Krokussen en narcissen
14 december 2008	Vier seizoenen
2 december 2008	Dag lief....
12 november 2008	De chemo is niet aangeslagen
22 oktober 2008	Lichtpuntje
4 oktober 2008	Gijs is ongeneselijk ziek....
28 juli 2008	Weet je wat ik zie als ik gedronken heb?
21 juni 2008	I proudly present....
20 mei 2008	Kinderachtig?
28 april 2008	Rinus
31 maart 2008	...en soms zit het een beetje tegen.
10 maart 2008	Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat.
10 februari 2008	ff niks
22 januari 2008	Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk.
9 januari 2008	Recept voor het opvoeden van pubers
31 december 2007	Op naar 2008!
24 december 2007	Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af!
26 november 2007	De cavia is dood
18 november 2007	Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!`
4 november 2007	Loes - Hondenmens
17 oktober 2007	Loes - Mijmeringen boven de strijkplank
9 september 2007	Loes - Ontucht
18 augustus 2007	Loes - Alles weer normaal
21 juli 2007	Loes - Een échte vakantie!
23 juni 2007	Scrapkoorts - Gijs
3 juni 2007	Niks om aan te trekken
24 april 2007	Loes - Zorgen
13 maart 2007	Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw
12 februari 2007	Loes - Aan de korte riem
13 januari 2007	Loes - Veranderingen
30 december 2006	husseflus - het was een prachtjaar...
11 december 2006	Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes
26 november 2006	husseflus - de smaak van December...
25 oktober 2006	husseflus - eens maar nooit weer.
18 oktober 2006	Loes - Dag vriend
26 september 2006	husseflus - nieuwe tijden
3 september 2006	Loes - Vakantie
27 augustus 2006	husseflus - aan de deur wordt niet gekocht!
8 augustus 2006	Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!!
24 juli 2006	husseflus - playbackshow
18 juli 2006	Loes - Is er leven na de mobiel?
2 juli 2006	husseflus - vliegen en doorgaan
26 juni 2006	Loes - Ik ben het zat!
11 juni 2006	Loes - leuk buurtje
21 mei 2006	Loes - Dromen..... ;-)
2 april 2006	Loes - Never a dull moment
2 maart 2006	Peter - Carnaval
29 januari 2006	Loes - Huishouden en huisregels
20 januari 2006	Peter - Alleenstaand vaderschap
15 december 2005	Loes - Dreumes van éénmetertachtig
3 december 2005	Peter - Sinterklaasstress
1 november 2005	Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders?
3 oktober 2005	Gijs - `Medewerker Operations Support m/v`
1 september 2005	Loes - `Hij is er aan toe.`
7 juli 2005	Gijs - Omdat ik het zeg!
1 februari 2005	Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord
1 september 2004	Loes - Echte vrienden
1 juli 2004	Gijs - Armpjes
1 juni 2004	Loes - Zomervakantie
1 mei 2004	Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen?
1 april 2004	Loes - Hier had ik wel zonder gekund...
1 maart 2004	Loes - Kleine jongens worden groot
1 februari 2004	Gijs - Eén vader, drie dochters.
1 januari 2004	Loes - Gelukkig nieuwjaar!