Loes - Vakantie
3 september 2006
Vakantie?
Stress en slechtweer zijn natuurlijk niet bepaald ingrediënten om van drie vrije weken te genieten. We hadden er zo naar uitgekeken. Lekker ontbijten in de tuin. Eindelijk het fietsenschuurtje afmaken. Dat laatste puntje van de tuin aanleggen. Dat ging dus allemaal niet door, schietgebedjes ten spijt. Noodweer werd ons deel. En irritatie op irritatie.
Na het gedoe met mijn gsm hoopten wij aan een ongestoorde vakantie te kunnen beginnen, maar het volgende vervelende voorval diende zich al aan. Al ruim een jaar proberen wij de buren aan de overkant te overtuigen van het feit dat wij voor onze kater nét zo goed zorgen als voor de andere drie katten die ons gezin telt. De buren vinden van niet. Een jaar geleden hebben we de kat ‘terug moeten kopen’ van het dierenasiel waar zijn hem gebracht hadden, en ze zijn er ongevraagd mee naar de dierenarts geweest. En ondanks onze duidelijke protesten vinden zij dat ze de kat moeten voeren en binnen halen. Ik ben ontelbare keren langs geweest bij deze mensen om te proberen duidelijk te maken dat die zorg niet nodig, sterker nog zéér ongewenst is, maar dat heeft nog niks opgeleverd. De bom barstte toen de buren terug kwamen van vakantie en ons verweten dat wij niet goed voor de kat gezorgd hadden, dat hij te mager was en verwaarloosd werd. Er is een heftige woordenwisseling ontstaan waarvan wij hopen dat de boodschap nu eens overgekomen is. De kat hebben we uiteindelijk maar laten chippen (13 jaar lang niet nodig geweest) en de dierenartsen en asielen in de buurt hebben een brief gehad waarin staat dat die familie geen zeggenschap heeft over deze kat. In één ding hadden de buren evengoed wel gelijk. Onze kat ziet er niet echt gezond uit en valt zorgelijk snel af. En dus zaten we in onze vakantie bij de dierenarts en wordt er voor het luttele bedrag van € 117,- bloed onderzocht.
Een falende gsm, eigenwijze buren en zorg om een zieke kat. Het zijn natuurlijk niet de grootste ergernissen en zorgen. Van een heel andere orde is de mogelijke aanklacht van kindermishandeling die ons boven het hoofd hangt. Kindermishandeling ja……
Kort nadat wij hier kwamen wonen hebben wij kennis gemaakt met “De Daltons” ofwel “De Drieling” Drie broertjes in de leeftijd van ongeveer 9, 11 en 13 jaar, met een wisselend groepje vrienden. Allen buitenlanders en in de buurt bekend en gevreesd om hun brutale, asociale en valse pesterijen, met een feilloos gevoel voor de grens van ‘kwajongensstreken’ en ‘crimineel gedrag’. Een ruim jaar zijn wij, maar vooral Sam, hun doelwit. De buitenkraan is van de muur getrapt, spullen vernield, troep in de tuin gegooid, struiken uit de grond gerukt. En hoewel we nooit gezien hebben dat ze dergelijke dingen deden, waren ze wel steeds voor of na zulke gebeurtenissen in de buurt. Sam verteld regelmatig dat ze hem op straat na lopen, in sluiten, uit jouwen. Met scheldwoorden waar de honden geen brood van lusten. De pesterijen gaan zo ver dat Sam eens is bedreigd met de woorden: “Als je nog een keer buiten komt dan steek ik je met een mes!”
Een gewoon gesprek met deze jongens (“Kom op joh. Schei er eens mee uit. Ga wat anders doen.”) heeft geen enkel resultaat. Een negen jarige dreumes die met een brutale kop naar je roept dat je respect voor hem moet hebben….
De politie doet niks. Hoewel de wijkagent op de hoogte is van de streken van ‘de drieling’ en de overlast die zij in de wijk veroorzaken, we zien hem nooit. Het enige wat we kunnen is elke keer weer als er een voorval is, dit melden bij de politie. Dan doen we, voor de vorm.
De laatste tijd leek het weer goed te gaan. Sam kwam nog wel eens met verhalen thuis, maar het leek te hanteren. Tot een goeie week geleden. Sam zou met de honden naar het park en kwam de drieling en consorten weer tegen. En weer hadden ze het op hem gemunt. Sam besluit terug naar huis te gaan, maar het stel rijdt om en wacht hem op. Wij zitten binnen en horen het tumult. Gescheld waar de honden geen brood van lusten en Sam die helemaal overstuur de poort doorkomt. Hij blijkt er doorheen getrapt te zijn door één van de drieling!!
Op dat moment slaan bij mij de stoppen door. Als ik al psalmen zou kennen schieten ze me op dat moment beslist niet te binnen. Ik stuif overeind, de tuin en de poort door, op de voet gevolgd door een net zo kwaaie Gijs. Ik schreeuw tegen de eerste de beste van het 5-tal dat het nu eens afgelopen moet zijn met het gepest, gesar, geëtter en gesodemieter. Ik ben letterlijk witheet van woede en ben in staat het kind wat aan te doen. De totaal onbewogen houding van het kind, zijn brutale blik en het feit dat hij nog tegen me in gaat ook doet de zaak geen goed. Ook Gijs doet een poging wat indruk te maken en duwt een van de jongens een stukje naar achteren en herhaalt dat wij het nu echt zat zijn. De jongen reageert alleen maar door te zeggen dat we respect voor hem moeten hebben. Jaaaa….. Nog effe…! Wat is dat voor een idioterie! Respect, voor een 11 jarig schoffie? Ik probeer nog een keer duidelijk te maken wat we van deze jongens verwachten en dan volgen de gebeurtenissen elkaar in een rap tempo op. De jongen haalt naar mij uit en dat gaat Gijs te ver. Hij pakt de jongen bij zijn kraag, duwt hem van mij af en in de struiken. De jongen schrikt (eindelijk effect dus?) en het groepje stuift uiteen. Van een afstand gooien ze bijna raak een stok terwijl één van hen zijn moeder belt. Moeder komt, wil niet binnen komen voor een gesprek, heeft een neefje bij zich dat ons bedreigd, en belt, na wat vruchteloze pogingen van onze kant om het een en ander te bepraten, de politie om een aanklacht te doen van kindermishandeling.
Als de politie uiteindelijk beide verhalen heeft gehoord zeggen zij dat het een lastige situatie is, dat zij begrijpen dat wij er van balen, maar dat er helaas niet veel aan te doen is. En het advies om bij deze mensen uit de buurt te blijven. Alsof wij ze opzoeken! Verder vertelt de agent dat de moeder tegen hun advies in toch een aanklacht van kindermishandeling in zal gaan dienen maar dat hij Gijs niet mee neemt omdat er geen grond tot aanhouding is.
Zij laten ons totaal verbluft achter. Hoe is dit allemaal mogelijk!? Het heeft dan ook even geduurd voor dit absurde voorval door ons systeem heen was.
En dat was week twee van onze vakantie.
De derde week van onze vakantie begon werkelijk heerlijk. Drie dagen logeren in appartementenboerderij ‘De Heerlijkheid’ op Texel. Met zon, frisse wind, prachtige natuur en heerlijk genieten en niks bijzonders doen. Even van huis en niet de dagelijkse dingen om ons heen leverde het echte vakantie gevoel op. En zo leek het toch nog goed te komen met onze vakantie. Tot ik vrijdag avond terug kwam van een gezellige dag met mijn vriendin in Den Haag. Rond een uurtje of negen rij ik relaxed met een rustig gangetje over de snelweg richting Utrecht. Alles gaat goed tot een andere automobilist ineens bedenkt ook die kant uit te willen en naar links schiet. Maar daar zat ik al! Ik rem en wijk uit maar kan niet voorkomen dat mijn rechtervoorkant zijn linkerachterkant raakt.
Na drie kwartier bibberen van de kou langs de kant van de weg stap ik gewapend met de nodige gegevens én foto`s (lang leve de mobiel met camera!) weer in de auto en vervolg mijn weg. Cynisch voor mijzelf uit zuchtend: “Wat een passende afsluiting van een niet echt geslaagde vakantie”
Eenmaal thuis op de bank bij een borrel kijken Gijs en ik terug op onze drie vrije weken. Natuurlijk was het niet alleen maar kommer en kwel, maar al die extra stress dingen …… en dat weer….. Zó jammer. We waren wel toe aan drie weken rust in ons turbulente bestaan. In een gezin met zes man en een veestapel ben je verzekerd van de nodige zorgen, tumult, werk en georganiseer, en is er weinig gelegenheid én geld om het er met z`n tweeën van te nemen. Dan reken je wel een beetje op je vakantie. En omdat dat niet altijd het gewenste resultaat heeft hebben we ons nu voorgenomen om zo door het jaar heen wat meer tijd voor ons samen te creëren. Een weekeindje
, of zo`n aanbieding van
,
of
moet toch wel eens een keer kunnen. Of samen eens
of
.
Ik heb er nu al zin in.
Groeten,
Loes
Reacties |
Schrijf zelf een reactie |
22 september 2006 door husseflus | Even er tussenuit moet zeker kunnen loes. Eventjes op adem komen, weg uit de sleur van alledag. Het hoeft niet duur te zijn om heerlijk te genieten. Dus als je kunt gaan dan gewoon heerlijk genieten ervan. Dat ga ik volgende week ook doen. Ik ga de 27e weg en kom rond de 15e oktober weer terug. Heerlijk ruim twee weken er van tussen...en mijn jongste die blijft alleen thuis voor het eerst zolang dus ben benieuwd wat er nog over is van mijn huis als ik terug kom whahaha...hoe netjes ze het heeft schoongemaakt en opgeruimd. Ik vertrouw erop dat het helemaal goed zit. De oudste is op safari reis dan en voor een paar weken in het buitenland. Zolang ze zonder spinnen, slangen en kakkerlakken thuiskomt vind ik het best . |
overige weblog artikelen |
9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
10 maart 2012 | Punt |
25 februari 2012 | Egotripper |
19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
22 oktober 2011 | Out Of The Box |
9 juli 2011 | Fijne vakantie |
30 mei 2011 | Update |
20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
28 februari 2011 | Social media |
5 januari 2011 | Go with the flow |
24 november 2010 | Erg Kip |
16 oktober 2010 | Lastig |
12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
15 juni 2010 | Gras |
12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
20 november 2009 | Iets heel anders... |
27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
17 juli 2009 | Wederopbouw |
1 juni 2009 | Even wennen |
2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
21 april 2009 | Dip |
23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
13 februari 2009 | Medium |
18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
14 december 2008 | Vier seizoenen |
2 december 2008 | Dag lief.... |
12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
21 juni 2008 | I proudly present.... |
20 mei 2008 | Kinderachtig? |
28 april 2008 | Rinus |
31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
10 februari 2008 | ff niks |
22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
31 december 2007 | Op naar 2008! |
24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
26 november 2007 | De cavia is dood |
18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
9 september 2007 | Loes - Ontucht |
18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
24 april 2007 | Loes - Zorgen |
13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
3 september 2006 | Loes - Vakantie |
27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |